Een mooi voorbeeld van een zogenoemde ‘achtertuin’ of ‘tuin’ bruiloft. De ceremonie en alles wat er omheen georganiseerd werd voltrok zich namelijk in de tuin van de zus van de bruid. Dit is natuurlijk goedkoper dan een locatie huren en kan zeker net zo mooi, en misschien zelfs wel mooier zijn!

Maar eerst, wie zijn Thomas en Lise dan? Rustige, maar fun mensen. Ze lachen veel samen. Lise plaagt Thomas veel en Thomas verdraagt het allemaal en lacht erom. Dit is ook echt op de foto’s terug te zien!

Ze zeggen zelf dat hun verkering best soepel is verlopen. Ze werden verliefd en leerden elkaar beter kennen. En vervolgens is Thomas zes maanden aan het begin van de relatie in Engeland geweest. Soepel was dan ook niet het eerste woord dat bij mij opkwam toen ze mij hun verhaal vertelden. Maar “dat heeft ons ook geleerd om te communiceren. Te praten over wat we nodig hebben en te delen over wat we meemaken. In plaats van ons vol op elkaar te storten als pas verliefd stelletje, was er meer afstand en ruimte voor ons allebei om na te denken of dit het ‘m echt was”. Dit heeft ze dus meer gebracht dan dat ze zelf misschien ooit hadden gedacht.

De bruiloft is helaas wel echt een beproeving voor hen geweest. Zo jammer, en ik denk dat heel veel bruidsparen zich in deze periode hierin kunnen vinden. Want de (prachtige!) tuin bruiloft was niet het originele idee hoe ze wilden trouwen. Ze hadden een groot feest in gedachten, maar door Covid ging dit helaas niet door. Een enorme teleurstelling.

Je gaat dan natuurlijk nieuwe plannen maken, maar niet elk stel zou er dan ook nog voor gekozen hebben om van de een op de andere dag naar het gemeentehuis te gaan met twee getuigen om te vragen of ze die dag konden trouwen.
Ik denk dat dit wel van hun overtuiging voor elkaar spreekt. Weten dat je iets zo graag wil samen dat je er alles voor doet om dit voor mekaar te krijgen. Ook als is het niet conventioneel, of ‘zoals het hoort’. Als je er samen maar gelukkig van wordt!

Natuurlijk wilden ze dit wel vieren. Een volgend feest werd voorbereid, gevolgd door nog meer teleurstelling, want ook hier moesten de plannen weer gewijzigd worden en het feest op het laatste moment afgezegd worden. Toch heeft dit hen “dichter bij elkaar gebracht”. En het feit dat ze de eerste maand na hun huwelijk 24/7 met elkaar zaten opgescheept en geen andere personen hebben gezien, heeft daar vast ook aan meegeholpen ;-).

Maar de lust om een feest te vieren is natuurlijk gebleven en dit dan uiteindelijk toch gelukt! In september in de buurt van Zwolle werd een achtertuin in gericht om hun bruiloft te vieren. Een prachtige tuin, een mooie boog, mooie bloemen, de liefste mensen om je heen en zo heb je voor je het weet een fantastisch, intiem feestje…

P.S. Iets wat ik steeds meer zien op bruiloften is een aparte first look met de vader van de bruid. Een traditie die is overgewaaid uit Amerika, maar echt een meerwaarde is op je dag als je ene bijzondere band met je vader hebt. De vader van de bruid is vaak traditioneel gezien niet bij de voorbereidingen aanwezig, maar ook niet altijd bij de bruidegom zijn voorbereidingen. Voor hem is dit natuurlij ook zo’n mega bijzonder moment als zijn kleine grote meid gaat trouwen! Dit is dan ook een prachtige manier om hier aandacht aan te besteden, voor hij je weggeeft aan de liefde van je leven!

P.P.S Misschien is het voor mij nog wel mooi om een aparte blogs aan first looks te wijden. Er is zoveel om over na te denken, de locatie, wie is er allemaal bij, hoe ga je het doen?
First looks brengen hoe dan ook altijd wat gezonde spanning en emoties met zich mee. Dit is namelijk het moment dat je elkaar voor het eerst helemaal in trouwkleding ziet en vaak ook het moment dat het besef komt: ‘Vandaag gaat het echt gebeuren!’ Thomas en Lise hebben ervoor gekozen om dit fijn en intiem met zijn tweeën te doen. En dit heeft stiekem ook mijn voorkeur. Je wordt dan minder afgeleid door de mensen om je heen en neemt dan echt de tijd om elkaar te bekijken en het moment in je op te nemen. De locatie was ook prachtig uitgezocht. Bij een klein haventje, terwijl er af en aan gezeild werd. Hier hebben we nog echt even naar kunnen kijken en genieten. En dat woord genietenwas op de hele dag van toepassing. Dit straalt zo van de foto’s af!

P.P.P.S. Dat gezicht van Thomas bij het ontkurken van de champagne… onbetaalbaar! (Klik op de foto’s om ze te vergroten) en je hoeft elkaar trouwens niet perse taart te voeren als je je daar ongemakkelijk bij voelt! De foto’s daarvan zijn zelden echt heel erg mooi en tradities zijn alleen mooi als jullie ze mooi vinden. Als je er niet van houdt, dan moet je dat zeker niet doen, en al helemaal niet als iets geld kost. Dat geldt natuurlijk niet alleen voor het voeren van de taart aan elkaar, maar hou je bijvoorbeeld eigenlijk überhaupt niet van taart, verzin dan wat anders, of doe het niet. Hou je niet van auto’s of heb je daar geen binding mee? Dan kom je op de fiets/brommer/bus of je neemt je normale auto mee naar de bruiloft. Het is jullie dag. Jullie bepalen de regels.

P.P.P.P.S. Groepsfoto’s. Dit is een ‘traditie’ die eigenlijk altijd wordt uitgevoerd. Voor de meeste fotografen niet hun favoriete onderdeel van de dag en voor de meeste bruidsparen ook niet. Maar deze foto’s zijn wel ontzettend waardevol om te hebben. Op deze foto’s komen de mensen naar voren die jullie het meest dierbaar hebben. Het is ook echt een stempel uit de tijd dat jullie trouwden. Wie erbij aanwezig zijn en wat voor kleding iedereen draagt is nu heel normaal, maar stel je eens voor hoe je hier over 30 jaar op terug kijkt!

Op deze dag heb ik veel meer foto’s gemaakt dan hier te zien zijn, maar ik vind het leuk om eens te laten zien wat voor variatie ik in groepsfoto’s maak. Van statieportretten, tot gekkigheid en plezier. Ook vind ik het leuk om opa en oma als ze aanwezig zijn vaak nog even apart op de foto te zetten. Want hoeveel foto’s heb je nou eigenlijk van hen, waar ze echt leuk op staan?